Roma Vat. Reg. Lat. 230

From The Logic Museum
Jump to navigationJump to search
  • 1r: Arator, diaconus, f. 513-544 Epistola ad Florianum
  • 1r-v: Arator, diaconus, f. 513-544 Epistula ad Vigilium
  • 1v – 40v Arator De actibus apostolorum
  • 41r-71r, Anon, Commentary on the Categories
  • 72r-79v Anon, on Boethius "De topicis differentiis" (?)
  • 80r-87r Anon, on Aristotle's Perihermenias, mostly edited from Boethius' second commentary on the Perihermenias.

Arator (513-544) was a pupil of Ennodius[1] in the school of rhetoric conducted by Deuterius at Milan (503-506). Later on he was lived in Ravenna, friends with Ennodius' nephew Parthenius, who encouraged him to read Caesar and Christian poetry. He became a barrister, "and soon won such renown in oratory that he was chosen by the Dalmatians as their spokesman on the occasion of a pomposa legatio to Theodoric, probably in 526."

The three letters of Arator in verse, offering his work to Parthenius, to the Abbot Florian and to Pope Vigilius, are printed with the Acts of the Apostles in Patrologia Latina LXVIII, 65 - 246.

Commentary on the Categories

Videndum est quod sunt decem res communes que omnium aliarum rerum sunt principia et genera vocantur generalissima, ut haec communis res substantia que per omnes substantias dispersa est et haec res quantitas quae in omnibus quantitatibus dispersa est, et sic de ceteris. Et quemadmodum sunt decem res communes que omnium aliarum rerum principia sunt, sic etiam decem voces sunt quae omnium aliarum vocum gratia rerum quas significant dicuntur principia esse. Ut haec vox 'substantia' gratia illius communis rei qua significat dicitur esse principium vocum substantialium, et sic in aliis. (41 ra).
Videndae sunt etiam decem collectiones rerum ad quarum similitudinem invente sunt decem vocum collectiones quae dicuntur predicamenta. Unam collectionem rerum dicimus esse communem substantiam cum omnibus aliis rebus substantialibus per quas omnes dispersa est. Aliam vero rerum collectionem esse dicimus communem quantitatem cum aliis omnibus rebus quantitativis et cetera. Eodem modo haec vox substantia cum aliis vocibus positis dicitur quaedam vocum collectio quae vocatur substantiae predicamentum, et sic in quantitate et cetera. (ibid)
Item sciendum est quod dicunt quidam res tantum genera et species esse, quidam vero tantum voces. Sed utrique equaliter peccant. Utrumque enim et vox et res genus et species est. Et quod res genus et species sit, habemus ex auctoritate Boethii qui dicit in pluribus locis in secundo commento super Porfirium res genera et species esse; et etiam in commento super Cathegorias ubi dicit intentionem Aristotilis in cathegorias esse tractare de decern uocibus prima rerum genera significantibus. Confirmat etiam Boetius in eodem commento in expositione illius precepti quoniam alterum de altero predicatur et contra, voces esse genera et species, dicens et genera et species quodammodo nomina nominum sunt. Sed cum vox genus et species sit, hoc habet ex suo significato quod proprie genus et species est, ut haec vox 'animal' non ex se dicitur genus quia indiuidualis est sed gratia illius communis rei quam significat que per omnia animalia dispersa est et proprie dicitur genus quarumdam aliarum rerum. Dicitur etiam a quibusdam voces tantum esse fundamenta et accidentia. Quod est falsum. Dicit enim Boethius in commento res et fundamenta et accidentia esse ubi dicit: 'Quicquid est vel est substantia vel accidens'" (f. 41 va).

References

  • Marenbon, John Medieval Latin Glosses and Commentaries on Aristotelian Logical Texts, before c. 1150 AD, In Glosses and Commentaries on Aristotelian Logical Texts. The Syriac, Arabic and Medieval Latin Traditions, 1993
  • Pellegrin, Elisabeth, 1912-1993 Membra disiecta Floriacensia, In Bibliothéques retrouvées. Manuscrits, bibliothèques et bibliophiles du Moyen Age et de la Rainaissance, Paris 1990 1990
  • Rosier-Catach, Irène Les Glosulae in Priscianum: sémantique et universaux, In Documenti e studi sulla tradizione filosofica medievale 2008
  • Rosier, Irène Note sur une surprenante citation des "Topiques" d'Aristote au XIe siècle, In Bulletin de philosophie médiévale 1986
  • Iwakuma,Yukio Pseudo-Rabanus Super Porphyrium (P3), In Archives d’Histoire doctrinale et littéraire du Moyen Âge 2008
  • Löfstedt, Bengt Miscellanea grammatica, In Rivista di cultura classica e medioevale 1981
  • Milanese, Guido Saggio di inventario dei manoscritti del "De topicis differentiis" di Boezio, In Atti dell'Accademia Ligure di scienze e lettere 1981
  • Barrow, J. A Checklist of the manuscripts containing the writings of Peter Abelard and Helöise and other works closely associated with Abelard and his school, In Revue d’histoire des textes 1984

See also

Notes

  1. Wikipedia: “Magnus Felix Ennodius (473 or 474 – 17 July 521 AD) was Bishop of Pavia in 514, and a Latin rhetorician and poet. He was one of four Gallo-Roman aristocrats of the fifth to sixth-century whose letters survive in quantity”.